مربی امورتربیتی، با ظاهر و باطن دانش‌آموز ارتباط برقرار می‌کند و سخن می‌گوید؛ تربیت امری مستمر و تدریجی است و صرفاً در یک ساعت درسی خلاصه نمی‌شود. آنچه در مدرسه به عنوان ساعت پرورشی اختصاص داده می‌شود به منظور گپ و گفت مربی با دانشآموزان و تا حدی آموزش و معرفت‌بخشی به آنان است.
مربی امورتربیتی در زنگ تفریح به دنبال تصحیح رفتار دانشآموزان نیست، بلکه با آن‌ها بیشتر آشنا شده و فرآیند کشف و شناسایی شاگردانش را رقم می‌زند. مربی امور تربیتی، هنگامی که دانشآموزان در کلاس درس هستند هم به استراحت نمی‌پردازد، بلکه خود را برای رویارویی پر انرژی در زنگ تفریح آماده می‌کند تا در دنیای نوجوان سیر کند. آنگونه سیر می‌کند که بتواند از نگاه آنان به دنیا بنگرد، با گوش‌های آنان بشنود و با قلب‌های آنان پدیده‌ها را درک و احساس کند.
اتاق مربی امورتربیتی، اتاقی است که تجهیزات فعالیت‌ها در آن قرار گرفته و پاتوق دانشآموزان است تا مربی، دانشآموزان و فعالیت‌ها را سازماندهی کند؛ مربی امورتربیتی اتاقی برای استراحت و برگزاری جلسات رسمی ندارد.
تنور فعالیت‌های تربیتی مربی در مدرسه با هیئت گرم می‌شود؛ هیئتی که شور و شعور دانشآموزان و معرفت آنان را به اهل بیت علیهم‌السلام، به ویژه نسبت به وجود نازنین امام عصر عجل‌الله تعالی فرجه الشریف افزایش می‌دهد.
مربی امور تربیتی، نخ تسبیح دانشآموزان تشکل‌های دانش‌آموزی و فعالان مدرسه است؛ با حفظ هویت مستقل تشکیلاتی آنان نسبت به راهبری آن‌ها در مدرسه نقش‌آفرینی می‌کند. زمان فعالیت مربی امورتربیتی، در ساعات مدرسه خلاصه نمی‌شود و زمانی برای خلوت خود با خدایش در نظر می‌گیرد و خودش را عرضه می‌کند و از اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام مدد می‌جوید تا زنگار‌های دلش زوده شود. کتاب کار و راهنمای تعلیماتی و تربیتی مربی امورتربیتی، قرآن کریم است؛ به هر میزان که از این اقیانوس بی‌انت‌ها نوشیده باشد می‌تواند به شاگردانش بنوشاند.
این‌ها همه بخش کوچکی از وصف اهمیت مربی امور تربیتی است، که البته در نظام آموزشی ما، درست برخلاف آنچه باید باشد، چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
*مجید مجیدی
دبیرشورای مرکزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشآموزان
