در این دنیای شلوغ که خیلی ها فکر میکنند فقط باید گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند، هستند کسانی که معتقدند هم باید خودشان در قلهها باشند و هم به فکر دیگران باشند. هم باید خودسازی کنند و هم دیگرسازی. هم باید با نفس خود مبارزه کنند و هم با استکبار. باید مطالبهگر باشند و در کشتی انقلاب اسلامی، برای حرکت از وضع فعلی به سمت وضع مطلوب تلاش کنند. همه اینها یعنی همان مدالهای «نجات غریق» و «افسران جوان جنگ نرم» که حضرت آقا به اعضای انجمنهای اسلامی اعطا کردهاند.
با این مقدمه، ورود شما به جمع باصفای اعضای انجمن اسلامی را تبریک می¬گویم. شما مورد اعتماد سایر اعضای انجمن اسلامی شهر و استان خود نیز قرار گرفته¬اید و ایشان، بار سنگین نمایندگی خودشان را در قرارگاه شهری و استانی به شما سپرده اند. شما مسئولیت سنگینی را عهده دار شده¬اید و امیدواریم با توکل به خدا، توسل به معصومین(ع) و کار و تلاش و برنامه ریزی بتوانید هنگام تحویل این مسئولیت به همرزم بعدیتان، در محضر امام زمان(عج) روسفید باشید.
استان اردبیل و قله رفیع سبلان به عنوان مقصد اولین اردو و گردهمایی اعضای قرارگاه استانی پسران سراسر کشور انتخاب شده است. شاید اولین سوالی که برای شما پیش می¬آید این است که چرا سبلان؟ چرا ما باید این همه ساعت مسافرت کنیم و بعد هم خودمان را با هزار زحمت به ارتفاع 4811 متری برسانیم؟ بامطالعه این یادداشت به بخشی از پاسخ این سوال خواهید رسید. اردوی سبلان جنین مختصاتی دارد:
اردوی سکوت و تفکر
پیشنهادمان این است که در این اردو و کوهپیمایی، دو چیز را در دستور کار قرار دهید: «سکوت» و «تفکر»
حین صعود، به اتفاق¬هایی که در مسیر می¬افتد فکر کنید. خوب دیدن و خوب شنیدن را تمرین کنید. سکوت، لازمه خوب دیدن و خوب شنیدن است. وقتی ساکت هستیم اطراف خود را بهتر می¬بینیم و صداها را هم راحت تر می شنویم.
این¬جا صدای هیجان¬های کاذب شهرهای مدرن به گوش نمی رسد. فقط صدای طبیعت است و زندگی. قرار است سکوت کنیم و بیشتر بیندیشیم. درباره خود، گذشته، آینده، هدف زندگی، انتخاب ها، مقصدها و... .
اردوی صبر
صعود به قله سبلان تمرینی برای تحمل سختی¬هاست برای رسیدن به قله های بلندتر در زندگی. تخت خواب نرم را رها می-کنیم و به کوه می¬زنیم تا بزرگ شویم، مرحله به مرحله بالا می¬رویم و می آموزیم که باید برای فتح قله ها جنگید و سختی ها را به جان خرید. اردوی سبلان بهترین جا برای اندیشیدن به این جمله سید شهیدان اهل قلم؛ سید مرتضی آوینی است که گفت: «آرمان¬خواهی انسان مستلزم صبر بر رنج هاست پس برادر خوبم، برای جانبازی در راه آرمان¬ها یاد بگیر که در این سیاره رنج صبورترین انسان¬ها باشی».
صبر لازمه زندگی و ضرورت کار تشکیلاتی است و به گفته مولایمان امام علی(ع)، کلید گشایش¬هاست.
سبلان تمرین صبر است، صبری که از تو یک کوه مستحکم، استوار و پابرجا می¬سازد.
اردوی استقامت
در این صعود بارها به ذهنتان خطور خواهد کرد که «کافی است». دائما این خواطر به ذهنتان خطور خواهد کرد تا این جا بس است و دیگر توانی برای ادامه مسیر نیست. این¬ها همه یادآور خطوات شیطان است در صعود بزرگ¬تری به نام صعود به قله فلاح. در این اردو تمرین می¬کنیم به آن¬هایی که دائما پیش گوشمان حرف از بازگشت می¬زنند، اعتنا نکنیم و صبورانه و با ثبات قدم پیش برویم.
اردوی تعاون و همدلی
کوهنوردی ورزش تعاون و همکاری است. کوهنوردها منش خاصی دارند. در این باره کمی جستجو کنید و با این روحیه آشنا شوید. کوهنوردی بر خلاف ظاهرش ورزشی گروهی است. هیچ کوهنورد حرفه¬ای تنها به کوه نمی¬رود. همه سرعت حرکتشان را با ضعیف¬ترین و خسته ترین عضو گروه تنظیم می¬کنند. به گروه¬های دیگر که می رسند بی¬تفاوت از کنارشان نمی گذرند و با سلام و خداقوت، به آن¬ها انرژی مضاعفی برای ادامه مسیر می دهند.
اردوی رفاقت با آیات خلقت
خیلی از ما از کنار چیزهای تکراری به راحتی عبور می¬کنیم. مثلا شما چقدر ماه و خورشید و ستارگان را تماشا می¬کنید؟ اگر روزانه دقایقی را به تماشای طبیعت از گل¬ها و کوه¬ها و دره ها و ستارگان و ماه و ... اختصاص نمی¬دهید بدانید که شما دچار بیماری تکرار شده¬اید. تکراری که شما را دچار روزمرگی کرده است. کوه، فرصتی برای آشتی دوباره با طبیعت و تفرج در دستگاه خلقت است. اصلا برای همین می¬گوییم که سکوت و تفکر را در این اردو به نهایت برسانید. خداوند در آیه 8 سوره روم می¬فرماید: «أَوَ لَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى وَ إِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ» ؛ «آيا در خودشان به تفكر نپرداخته اند خداوند آسمان¬ها و زمين و آن¬چه را كه ميان آن دو است جز به حق و تا هنگامى معين نيافريده است و [با اين همه] بسيارى از مردم لقاى پروردگارشان را سخت منكرند». سبلان اردوی آشتی مجدد با خلقت برای تفکر در آیات الهی است. شما در این اردو، مسیری را در سحرگاه و در تاریکی مطلق طی خواهید کرد و هنگام طلوع آفتاب با منظره ای مواجه خواهید شد که عظمت دستگاه آفرین را در نگاه شما حک خواهد کرد.
اردوی وسعت و ارتفاع شخصیت
وقتی در یک محیط پرتنش قرار می¬گیریم، احساس می¬کنیم همه غصه¬های عالم به سوی ما سرازیر شده¬اند. احساس می-کنیم کسی گرفتارتر از ما نیست اما وقتی از محیطِ تنش فاصله می¬گیریم و اطراف را بهتر می بینیم، یاد می گیریم که دنیا به آخر خودش نرسیده است. عیادت از بیماران و حضور در بیمارستان، دادگاه، مزار درگذشتگان و... هم، چنین خاصیتی دارند. وقتی داخل شهر هستیم، اتفاقات و مسائل خانه کوچک ما و ترافیک شهرمان تبدیل می شوند به بزرگ ترین چالش¬های زندگی ما. یا وقتی از پایین به یک برج بلندقامت خیره می شویم از عظمتش متحیر می شویم. اما وقتی سوار هواپیما می شوید می بینید خانه ما، آن برج بلندمرتبه، و آن شهر چند میلیون نفری آخر دنیا نبودند و الان در مقیاس دنیای بزرگ¬تر بسیار کوچک شده¬اند. اتفاقی که برای شما در هواپیما می افتد این است که می بینید آنچه بزرگ می¬پنداشتید، کوچک¬تر از آنی است که تصورش می¬کردید.
اردوی سبلان به شما کمک می¬کند از دم دستی¬هایتان فاصله بگیرید. تا ارتفاق 4811 متر صعود کنید و ببینید که دنیا و آنچه در آن است چقدر کوچک هستند. شما در این اردو ابرها را پشت سر خواهید گذاشت و بالاتر از ابرها خواهید ایستاد تا لذت وسعت روح را دریابید. در این مدت به آن¬هایی که دنیا در نظرشان بسیار کوچک است، فکر کنید. شهدا و عرفا کسانی هستند که ارتفاع شخصیت پیدا کرده¬اند و به جای آن¬که محاط بر زندگی باشد، محیط بر حیات هستند. وجودشان را ارتفاع داده¬اند و بسیاری از آنچه برای بقیه حکم مرگ و زندگی دارد، برایشان کوچک و حقیر است: «اعْلَمُواْ أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَكُمْ وَ تَكَاثُرٌ فِى الْأَمْوَ الِ وَالْأَوْلاَدِ كَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ یَكُونُ حُطَاماً وَفِى الْأَخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَ انٌ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَآ إِلَّا مَتَاعُ الْغَرُورِ»(سوره حدید آیه 20) بدانید كه زندگانى پستِ دنیا، چیزى جز بازى و سرگرمى و زینتطلبى و فخر فروشى در میان خود و افزونطلبى در اموال و اولاد نیست، همانند بارانى كه گیاه آن، كشاورزان را به شگفتى وا دارد، سپس خشك شود و آن را زرد بینى، سپس كاه شود و در آخرت، عذابى شدید و مغفرت و رضوانى از جانب خداوند است و زندگانى دنیا جز كالاى غرور نیست.
به دلایلی از این دست است که کوهنوردی، ورزش تشکیلاتی ماست و از دیرباز، کار تشکیلاتی با ورزش کوهنوردی گره خورده است.
همسنگر عزیز!
منتظر شما در سبلان هستیم. با هم به چند قدمی آسمان صعود خواهیم کرد...
کلمات کلیدی
سعود به قله سبلان
چند قدم تا آسمان
ارسال نظر
کاربر گرامی، برای ارسال نظر روی دکمه روبرو کلیک
کرده و نظر خود را ثبت کنید