اردوی دو روزه راهیان نور دانش‌آموزی استان ایلام، چهارشنبه و پنجشنبه نوزدهم و بیستم آذرماه، به همت اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان استان ایلام برگزار شد. در این اردو، اعضای فعال انجمن‌های اسلامی مدارس شهرستان ایلام به‌همراه جمعی از اعضای قرارگاه استانی حضور داشتند؛ سفری که قرار بود فراتر از یک برنامه معمولی باشد و فرصتی برای بازخوانی هویت انقلابی، آشنایی نزدیک‌تر نسل نوجوان با تاریخ دفاع مقدس و تقویت روحیه کار جمعی فراهم کند.

حرکت کاروان حوالی ساعت ۱۸ از شهر ایلام آغاز شد. این شروع، فقط جابه‌جایی از یک شهر به شهر دیگر نبود؛ دانش‌آموزان کم‌کم وارد مسیری مشترک شدند که هدفش صرفاً دیدن نبود، بلکه تجربه کردن و فهمیدن بود.

حدود ساعت ۱۹:۳۰ کاروان به بخش صالح‌آباد از توابع شهرستان مهران رسید. زیارت امامزاده علی صالح(ع)، اقامه نماز جماعت و صرف شام، نخستین توقف معنوی اردو را رقم زد؛ توقفی که فضای جمع را آرام‌تر و دل‌ها را برای ادامه مسیر آماده‌تر کرد و نشان داد این اردو قرار است در کنار بازدید، رنگ و بوی معنوی هم داشته باشد.

پس از آن، حرکت به سمت دهلران ادامه یافت و کاروان حدود ساعت ۲۱ تا ۲۱:۳۰ به این شهرستان رسید. دیدار با مسئولان شهرستان دهلران و دبیر قرارگاه شهری و سپس استقرار در محل اسکان، نشان می‌داد اردو با برنامه‌ریزی و پیوند تشکیلاتی شکل گرفته و قرار است فراتر از یک فعالیت صرفاً فرهنگی پیش برود.

روز دوم؛ کنار هم قرار گرفتن پیشرفت و مقاومت

صبح پنجشنبه، بیستم آذرماه و همزمان با ولادت حضرت فاطمه زهرا(س)، برنامه‌های اصلی اردو آغاز شد. نخستین مقصد، سد دویرج (دده) بود. در این بازدید، مسئولان شهرستان و استان از مسیر پیشرفت و سازندگی گفتند؛ روایتی که نگاه دانش‌آموزان را از ایرانِ دیروزِ درگیر جنگ، به ایرانِ امروزِ در حال ساختن معطوف می‌کرد.

بازدید از سد، علاوه بر ایجاد تنوع و نشاط، یک پیام روشن داشت: مسیر انقلاب تنها به سال‌های دفاع مقدس محدود نمانده و امروز در عرصه آبادانی و پیشرفت ادامه پیدا کرده است.

پس از صرف ناهار و خروج از شهرستان دهلران، کاروان وارد شهرستان مهران و سپس مناطق عملیاتی قلاویزان شد. همین ورود، حال‌وهوای اردو را تغییر داد. سکوت بیشتر شد، شوخی‌ها کمتر و نگاه‌ها جدی‌تر.

قلاویزان فقط یک نقطه جغرافیایی نیست؛ نماد ایستادگی در برابر دشمن بعثی در سال‌های دفاع مقدس است. حضور در این فضا باعث شد تاریخ از حالت روایت‌های کتابی خارج شود و برای دانش‌آموزان، رنگ واقعیت بگیرد.

در این بخش، سردار ملکی از فرماندهان نیروی قدس سپاه، به روایتگری پرداخت. روایت او تنها بازگویی خاطرات جنگ نبود؛ انتقال تجربه‌ای بود که نسل امروز می‌توانست با آن ارتباط بگیرد. اشاره به همرزمی با شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی و حضور مشترک در جبهه‌های سوریه و عراق، پلی میان دفاع مقدس و جبهه مقاومت امروز ساخت.

یکی از روایت‌ها، بیش از بقیه در ذهن‌ها ماند. روایت شهیدی که در خط مقدم به شهادت رسیده و پیکرش همان‌جا باقی مانده بود؛ تنها نشانه مزارش، پرچمی بود که رهگذران را متوجه حضور یک شهید می‌کرد. با برداشته شدن آن پرچم، این شهید در خواب مسئول یادمان ظاهر می‌شود و گلایه می‌کند که دیگر کسی نمی‌داند اینجا شهیدی آرمیده و فاتحه‌ای نثارش نمی‌شود. همین خواب، زمینه بازسازی نماد مزار و بازگشت پرچم را فراهم می‌کند.

این روایت، برای دانش‌آموزان یادآور یک نکته مهم بود: فراموشی، بزرگ‌ترین بی‌عدالتی در حق شهداست.

قرائت زیارت عاشورا در فضای یادمان قلاویزان، اوج معنوی اردو بود. سکوت، همدلی و تضرع جمعی، فضایی متفاوت ایجاد کرد؛ تجربه‌ای که برای بسیاری از دانش‌آموزان، خاص و ماندگار بود.

این بخش نشان داد تأثیرگذاری اردو، نه با شعار، بلکه با فضا، روایت درست و زمان‌بندی مناسب شکل می‌گیرد؛ جایی که نوجوان، خودش به درک می‌رسد.

در پایان، دانش‌آموزان با همان حال‌وهوای خاص، حوالی ساعت ۱۹:۳۰ به شهر ایلام بازگشتند. این اردو با رسیدن به مقصد تمام نشد؛ آنچه دیده و شنیده شده بود، حالا تبدیل به مسئولیتی شده بود که قرار است در مدرسه، انجمن اسلامی و جمع دوستان ادامه پیدا کند.